W każdym miejscu, w którym był dostępny,
aloes stosowany był z bardzo
dobrym wynikiem i na podobne kłopoty zdrowotne. Używano go powszechnie
jako środek na oparzenia, na porost włosów, przeciw komarów, na trudno
gojące się rany, w leczeniu kontuzji, jakichkolwiek uszkodzeń skóry,
jako środek na robaki, do wyeliminowania przykrego zapachu potu,
hemoroidy, zaparcia, schorzenia wzroku, problemu gastryczne oraz wiele,
wiele innych.
Aloes stosowano także do leczenia zwierząt.
Handlarze arabscy
rozpowszechnili
aloe vera w świecie azjatyckim. Bardzo wcześnie został wciągnięty na listę urzędowego zestawienia leków medycyny indyjskiej.
Aloe vera
stosowano w wielu miejscach na całym świecie, w Tybecie, Malezji, na
Sumatrze, w Chinach, na Filipinach, w obu Amerykach, Europie, Afryce,
Meksyku, na Jamajce, Kubie i Hawajach. Niewątpliwie łatwiej byłoby
wymienić miejsca, , w których gonie stosowano. Dzięki Arabom jego dobre
imię rozprzestrzeniło się na całej kuli ziemskiej.
